Emoties begrijpen begint niet in je hoofd ..

Er zijn van die dagen waarop alles aan de buitenkant prima lijkt — je doet je werk, je lacht vriendelijk tegen de buren, je zet zelfs een gezonde maaltijd op tafel. En toch… onder de oppervlakte rommelt er iets. Een onrust, een knoop in je maag, een drukkend gevoel achter je ogen. Je weet niet precies wat het is, laat staan waar het vandaan komt. Maar het ís er.

Welkom in de wereld van je emoties. Niet de keurig uitgesproken versies zoals “ik ben een beetje gestrest”, maar de échte: de rauwe, de oude, de subtiele, de vergeten. Die waarvan je soms pas merkt dat ze er zijn als je ineens uitvalt tegen iemand, of je terugtrekt zonder precies te weten waarom.

In hypnotherapie begint het daar. Niet bij praten-over, maar bij contact-maken-met.

We zijn vaak getraind in het denken over wat we voelen. Maar echt voelen, dat is iets anders. Dat vraagt vertraging. Vertrouwen. En soms moed. Want onder een ogenschijnlijk simpele irritatie kan zomaar een oude pijn zitten. Onder dat onverklaarbare verdriet misschien een herinnering die je allang had weggepakt. Niet omdat je zwak bent. Maar omdat je lichaam en geest doen wat ze ooit moesten doen om je te beschermen.

Hypnotherapie nodigt je uit om – in een veilige setting – die innerlijke lagen te verkennen. Zachtjes. Zonder forceren. Alsof je naar een vergeten kamer in jezelf terugkeert, waar alles nog op je wacht zoals je het achterliet.

Soms weet je alleen: “er zit iets”. Een brok in je keel. Een benauwdheid. Een gevoel dat niet van vandaag is, maar zich wél vandaag laat voelen. In hypnotherapie stem je af op dat gevoel, zonder het meteen te willen verklaren. Want pas als je stopt met vechten of verklaren, krijg je toegang tot de diepere boodschap.

Je hoeft het niet meteen te snappen. Je hoeft het alleen toe te laten.

In trance kunnen herinneringen, beelden of zinnen opkomen die je niet met je hoofd had kunnen bedenken. Misschien sta je ineens weer als kind op het schoolplein. Of voel je de hand van iemand op je schouder — liefdevol of juist afwezig. Dat soort momenten kun je niet ‘bedenken’. Ze dienen zich aan wanneer je ontspant en je innerlijke landschap opent.

Wat vastzat in stilte, mag zich uitdrukken in gevoel.

Als je eenmaal voelt waar je écht last van hebt — en wat er onder ligt — ontstaat er iets bijzonders. Niet alleen inzicht, maar ruimte. Een zachte verschuiving. Je leert emoties dragen zonder ze te worden. Je hoeft je er niet tegen te verzetten, en ook niet mee samen te vallen.

Emotionele vrijheid is niet: niks meer voelen. Het is: kunnen zijn met wat zich aandient, zonder jezelf kwijt te raken.

Als je wilt, kun je nu of vanavond het volgende doen. Gewoon als experiment, niet als verplichting.

10 minuten luisteren naar je binnenwereld

  1. Ga ergens rustig zitten of liggen. Sluit je ogen.
  2. Leg je hand daar waar je de onrustgevoelens voelt in je buik. Voel het ritme van je adem.
  3. Vraag in gedachten:
    “Wat moet er gezien/gehoord/gezegd worden ?”
  4. Blijf ademen. Je hoeft niets te forceren. Alleen luisteren.
  5. Laat opkomen wat opkomt. Een woord, een beeld, een gevoel.

Na afloop kun je, als je wilt, een paar steekwoorden opschrijven. Niet om het te analyseren, maar om het er helemaal te laten zijn.

Misschien ben je gewend om je gevoelens ‘in de hand’ te houden. Of ben je iemand die vooral sterk moet zijn voor anderen. Maar wie zorgt er eigenlijk voor jouw binnenwereld? Hypnotherapie helpt je niet om gevoelens weg te nemen — maar om er weer mee te leren samenwerken. Met zachtheid, met compassie, en met een diep respect voor alles wat je tot nu toe hebt gedragen. Want jij bent niet te emotioneel. Jij bent levend. Gevoeligheid is geen last. Het is richting.

Wat je voelt is geen vergissing. Het is informatie.
En misschien wel het begin van een andere manier van leven — dichter bij jezelf.

Zin om hiermee verder te gaan? Dan is hypnotherapie misschien de plek waar je dat gesprek met jezelf wél durft aan te gaan. Niet in je eentje, maar begeleid — en gedragen.